Fragment recenzji ks. dra hab. Jarosława Jagiełły na temat książki
Aktualność Sorena Kierkegaarda w filozofii, teologii, literaturze – w 200. rocznicę urodzin.
(wydawca: Pomorskie Towarzystwo Filozoficzno-Teologiczne i Parafia Ewangielicko-Augsburska Gdańsk-Gdynia-Sopot, rok 2013, s.190)

Przygotowana do druku Monografia wieloautorska Aktualność Sorena Kierkegaarda w filozofii, teologii, literaturze – w 200. rocznicę urodzin zasługuje na szczególną uwagę przynajmniej z kilku powodów. Stanowi ona przede wszystkim poniekąd zwieńczenie polskich - niemal pięćdziesięcioletnich – intensywnych studiów nad dziełem filozoficznym, literackim i teologicznym z pewnością jednego z najwybitniejszych myślicieli Starego Kontynentu – Sorena Kierkegaarda (1813-1855). Można zarazem powiedzieć, że ta monografia przyjmuje postać trzeciej części „trylogii”, której powstanie w XXI wieku zapoczątkowały dwie ważne prace zbiorowe: Człowiek wobec rozpaczy w filozofii Sorena Kierkegaarda, Kraków 2004 oraz Aktualność Kierkegaarda. W 150 rocznicę śmierci myśliciela z Kopenhagi, Kęty 2006. Nie sposób także nie podkreślić, że ta „trzecia część trylogii” jest publikacją w wysokim stopniu nowatorską – w znacznej bowiem mierze inauguruje ona nowe kierunki refleksji nad pisarstwem filozoficzno-religijnym sławnego Duńczyka, na które wręcz nie można nie zwrócić uwagi podczas jej lektury. Należy równocześnie zauważyć, że Autorom książki udała się „rzecz” niełatwa: każdy z nich, z perspektywy własnych zainteresowań badawczych, zdołał przybliżyć czytelnikowi głębsze rozumienie sensu centralnej myśli Kierkegaarda – sensu egzystencji jako „bycia przed Bogiem”. Ta myśl jest zwornikiem wszystkich – zamieszczonych w książce – studiów, które niewątpliwie inspirują czytelnika do podjęcia wnikliwego badania spuścizny literackiej filozofa z Kopenhagi. Biorąc zaś pod uwagę znakomity warsztat naukowy Autorów opracowań a także okoliczność, że finalny akord tej publikacji stanowi pełna dotychczasowa Bibliografia Polska Sorena Kierkegaarda, należy stwierdzić, że recenzowana przeze mnie monografia jeszcze przez wiele lat będzie służyć znakomitą pomocą tym wszystkim, którzy dopiero zaczynają odkrywać sens spotkania z osobą i dziełem duńskiego myśliciela.

ŚWIĘTOŚĆ W DOBIE REWOLUCJI TECHNICZNEJ

Sprawozdanie z cyklu wykładów profesora Tomasa Sodeiki
tekst: Maciej Bogdalczyk

Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II oraz licznych uczestników wykładów zaszczycił swoją obecnością filozof prof. Tomas Sodeika z Uniwersytetu Wileńskiego.

Prof. Sodeika jest tłumaczem na język litewski dzieł m.in. Edmunda Husserla, Martina Heideggera, Hansa-Georga Gadamera oraz Martina Bubera, jest także autorem ponad 70 artykułów naukowych. Profesor Tomas Sodeika jest również członkiem Centrum Studiów i Badań nad Religią na Uniwersytecie Wileńskim. Należy również dodać, iż postać prof. Sodeiki związana jest z Krakowem poprzez myśl Romana Ingardena, z której prof. Sodeika obronił doktorat na temat ontologii fenomenologicznej krakowskiego filozofa.

Przez trzy kolejne popołudnia wileński profesor głosił wykłady w krakowskim klasztorze oo. Dominikanów przy ul. Stolarskiej 12. Pierwszy wykład – wtorkowy, zatytułowany "Świętość a uczucie" koncentrował się na przybliżeniu zagadnienia doświadczenia religijnego w ujęciu klasyków współczesnej filozofii religii, takich jak: Friedrich Schleiermacher, Immanuel Kant, Wilhem Dielthey, Edmund Husserl czy Rudolf Otto.
Wileński Profesor, opisując różnorodne próby uchwycenia istoty religijności, podkreślił wagę kantowskich warunków możliwości istnienia religii autentycznej. Dla zrozumienia fenomenu religii ważny jest też pogląd Schleiermachera. Według tego niemieckiego filozofa religia stanowi ogląd i uczucie zależności człowieka od wszechświata. Według nich człowiek kształtuje swoją egzystencję. Zależność ta jest świadoma siebie samej i tym samym uzdalnia człowieka do przekroczenia samego siebie poprzez uświadomienie swojej zależności, jednocześnie zachowując i umacniając religijną tożsamość człowieka. Z kolei w namyśle Edmunda Husserla nad religią, Tomas Sodeika za ważne w aspekcie filozoficznym, uznał określenie jej (tj. religii) jako dynamicznego i twórczego (poprzez samoodniesienie się) elementu konstytuującym człowieka.

Elżbieta Wolicka

Platońskie rozłogi pamięci

Klasykiem i mentorem wielowiekowej tradycji europejskiego „duszoznawstwa” wciąż pozostaje Platon. Platońska „psychognoza” stanowi paradygmat – choć wielokrotnie kwestionowany, to prawda, lecz  nie dający się wykreślić z dziedzictwa myśli filozoficznej, sięgającej poza dziedzinę tego, co zmysłowo dane, postrzegalne, empirycznie oczywiste. Nie zdołało go przezwyciężyć  równie odwieczne przywiązanie do eksploracji wyłącznie tego, co „faktyczne”, ani zdekonstruować nowożytne zafascynowanie tym, co „historyczne”. Mityczny obraz rozpędzonego, jak na wyścigach olimpijskich, uskrzydlonego rydwanu,  zaprzężonego w dwa narowiste konie i podążającego pod przewodem odważnego woźnicy do „nadniebnego miejsca” - z Fajdrosa - nadal urzeka poetyckim rozmachem i niezwykłą wnikliwością meta-fizycznej wyobraźni.